OUR ARTISTS

---

Yann Ceuleers is een gemotiveerd Beeldend kunstenaar- leraar die graag zijn ervaringen wil delen met zowel professionelen als startende geïnteresseerden.

Door zijn diploma’ s van Master of Arts in de Beeldende Kunsten (Specialisatie Object & Design Jewellery - Gold- & Silversmithing) & zijn Educatieve Master of Arts in de Audiovisuele en Beeldende Kunsten, heeft hij de kans gekregen om een mooie wisselwerking te creëren. Enerzijds door zijn eigen werken, (met deelnames aan wedstrijden, beurzen, tentoonstellingen…) te combineren met de educatie van de leerlingen in Beeldende Vorming (BV) aan PIKOH te Hasselt. Zijn eigen ervaring is een pluspunt om deze mee te geven aan zijn leerlingen en anderzijds zelf te leren uit hun ideeën en creativiteit.

Yann is vooral geïnteresseerd om vaste elementen/ materialen te laten bewegen. Dit doet hij door te experimenteren met kunststoffen en metalen.

Maar deze beweging kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Men kan alles laten bewegen of doen lijken dat het beweegt. Bij zijn objecten/designjuwelen is er vooral aandacht geschonken aan wat de beweging mogelijk maakt, nl. het scharnier gecombineerd met PMMA om alle mechanismen goed te kunnen zien in herhalingen en patronen.

Daarnaast maakt hij ook nog gebruik van de beweging door suggestie, die teweeggebracht wordt door optische effecten of vastgelegde bewegingen. Dit laatste zien we in zijn reeks beelden van ‘Inceptie’, waarbij de toeschouwer de inspiratie is van de beelden. Deze zijn te zien in verschillende houdingen en groeperingen. Het grootste beeld is de toeschouwer van de kleinere beelden en deze zijn op hun beurt de toeschouwer van de zeer kleine beelden. Wij zijn (als toeschouwer) weliswaar het begin en het einde binnen het creatief proces.

Het is voor hem dan ook een interessante uitdaging om deze bewegingen te uiten in zijn objecten en juwelen om deze dan op hun beurt voor zich te laten spreken.

Miche Stappers

Graficus

*11/10/58

Mijn levenservaring...:

Na de voorbereidende architectuur ben ik eerst een jaar architectuur gaan volgen, waar ik jammer genoeg bij de herkansing, op weer een half puntje op filosofie en psychologie niet geslaagd was, anders had ik hoogstwaarschijnlijk architectuur gedaan. Dit waren de enigste vakken die mij toen tegenhielden.

Daarna ben ik de Vrije grafische kunsten gaan volgen, dat mij een hele dankbare weg heeft doen afleggen met mijn gekleurde etsen, zowel in het binnen- als in het buitenland.

Bij mijn ouders indertijd had ik zelf een grafisch atelier staan, in Borgloon, waar heel wat etsen zijn gemaakt, tot ik in verwachting was van mijn eerste dochter, Eline. Ik ben toen verhuisd naar Zonhoven, waar op een mooie zomerdag, in datzelfde jaar de toenmalige directeur Verhille kwam vragen om les te komen  geven

in PIKOH, voor de afdeling Artistieke opleiding voor de toegepaste beeldende vakken. Dit kwam heel goed uit daar ik pas als zelfstandige grafische vormgever was begonnen, na een mooie carrière in de grafische wereld, in de fotogravure wereld. In dit bedrijf, eerst als prepress service in Neerpelt, daarna zijn ze  gestart met computers, en met de allereerste pakketten van het DTP verhaal, waaruit ik  mijn ervaring heb opgedaan, vanaf het eerste computerpakket,... bijna een eigen studie geweest in deze grafische pakketten.

Van sinds ik begonnen was als zelfstandige heb ik vertoefd als free lancer voor verschillende reclamebureau's, zoals, Concentra, Indus, RCA Alken, Smets Reclame, ... e.a. Bij deze heb ik heel wat ervaring opgedaan in de toegepaste grafische wereld. Dan ben ik verder mijn studio gaan uitbreiden, samen met mijn echtgenoot.

Artistieke bouillabaisse

Piet Seurs alias Pitou zijn artistieke zoektocht is een speelse ontsnapping aan de regels, grenzen, verwachtingen en normen die hij door de jaren heen heeft aangeleerd als interactieve vormgever. In zijn werk zoekt hij de traagheid en de authenticiteit op in het print medium en analoge videokunst. De wisselwerking met het digitale en het analoge zorgt voor een unieke synergie. “Het analoog proces inspireert het digitale en omgekeerd”, klinkt het. In zijn laatste serie combineert Pitou een eclectische mix van collages, zeefdruk en schilderijen die geïnspireerd zijn door de liefde voor speelgoed, strips, Mexicaanse worstelaars, film, filosofie en muziek. Dat resulteert in een bouillabaisse van associatieve visualisaties. Piet Seurs is ook werkzaam als docent aan PXL-MAD.

Kritische reflectie

“Voor mij is het vooral het proces dat voldoening geeft”, legt Pitou uit. “Het spelen met beelden geeft me energie en maakt me blij. Het creëert de dynamiek die ik nodig heb om te werken. In mijn werk zitten bepaalde verhaallijnen. Soms gaat het puur om het beeldmateriaal en de synergie die daaruit kan ontstaan. Neem nu de ‘Goldorak’ robot reeks. Dat zijn eigenlijk collages die zijn ontstaan op basis van machines uit de negentiende eeuw, uit de hightech van toen zoals de stoommachine of de naaimachine. De basis is een digitale collage die ik dan heb geprint via zeefdruk. Je kan het eigenlijk zien als een kritische reflectie op artificiële intelligentie. En dat heb ik ook verwerkt in de video die je in de expo kan zien. Het is video gebaseerd op vier thema’s: het sociale aspect, religie, kunst en liefde. Vanuit die video ben ik dan terug naar papier gegaan om dat nog een extra laag te geven. Op de robotreeks die je in de expo kan zien, zit bijvoorbeeld een onzichtbare tekstlaag. Je moet echt zoeken naar die tekstlaag, maar ze past helemaal in het verhaal. Het is eigenlijk een soort van verborgen boodschap die elke nieuwe technologie met zich meedraagt.”

Sandra Maes is een voeler die uit haar rol als denker/doener stapt
om via haar keramiek, illustraties en schilderijen , op allerhande media naar binnen te keren…. naar de ziel, naar de ‘ik’ die overblijft als alle ruis verdwijnt.
Wanneer het stil is en ze kan flowen op haar buikgevoel.

Ze nodigt je uit om te kijken naar haar beeldtaal. Ze zet je een spiegel voor, een zucht naar connectie…ogen die je aankijken en je doen voelen wat het meeste in jezelf speelt op dat moment.
Soul mirrors.
To see and be seen.
Ze zegt: ‘Kijk me aan, dit ben ik, weet jij wie jij bent?

Peter Donders werd in 1965 in Leut, België, geboren als de zoon van een
timmerman die wegens polio voor het leven aan een rolstoel was gebonden.
Na de lagere school in Maasmechelen ging hij naar de bekende Maaseikse
Technische School en studeerde hij af als meubelmaker op 22-jarige
leeftijd.
Direct na zijn afstuderen begon Peter Donders als meubelmaker en experimenteerde
hij al heel vroeg met speciale vormen en materialen.
In 1994 ontmoette hij zijn toekomstige vrouw “Christel” (†), met wie hij
in 1999 trouwde.
1999 was een mijlpaal in zijn leven toen hij van handwerk overging naar
computer design in 3D en CAD, welke hij ontwikkelde door zelfstudie.
In 2000 plande hij de tijdelijke bouw van het theater voor de musical
Grace in Amsterdam. Zijn enige zoon “Casper” werd geboren in 2001.
In 2004 verhuisde hij naar Jezet-Seating waar hij theaterstoelen ontwierp
en produceerde als consultant.
In hetzelfde jaar werd hij uitgenodigd op een internationale conferentie
in Londen, waar hij zijn uitvinding van het gebruik van meerdere computerprogramma’s
in combinatie presenteerde om zijn complexe artistieke
vormen te berekenen. Deze innovatieve toepassing van technologie is
goed ontvangen door architecten zoals Sir Norman Foster en Zaha Hadid
en is vandaag nog steeds revolutionair.

Melle's artistieke reis speelt zich af tegen de achtergrond van een schilderachtig dorpje in Noord-Brabant, Nederland, waar hij geboren en getogen is. Van jongs af aan stroomde creativiteit door zijn aderen en zijn handen waren altijd ondergedompeld in de handeling van creatie. Vooral tekenen werd zijn grote passie. Melle is een autodidact die zich een weg baant door de wereld van de artistieke expressie. 

Het doel van Melle Bloemen is tweeledig: ontwaken en bewustwording. Zijn kunstwerken dagen de kijker uit om na te denken over de keuzes die we maken en de impact daarvan op ons authentieke zelf. Door de subtiele dans van houtskool, grafiet, acrylinkt en bladgoud roept hij op tot introspectie en stimuleert hij een diepere verbinding met de ware aard van het individu te midden van de tumultueuze wereld waarin we leven. Zijn werken nodigen uit tot reflectie, brengen de kijker in contact met de diepe lagen van de ziel en herinneren ons eraan dat ware schoonheid ligt in de moed om authentiek te blijven in een wereld vol verandering en verwarring.

Gust Holvoet (°1983, Kortrijk) is een Belgische kunstenaar met een achtergrond in carrosserie en een passie voor creativiteit en experiment. Geboren en getogen in Heule, ontdekte hij zijn artistieke roeping pas later in het leven. Na jaren actief te zijn geweest in standenbouw en als motorcrosser, begon hij in 2016 met het verkennen van de kunstwereld. Sinds 2022 wijdt hij zich volledig aan zijn werk als fulltime kunstenaar.

Holvoet werkt met recuperatiematerialen en experimenteert met lichtinval en perspectief. Zijn kunst onderscheidt zich door een dynamisch spel van links en rechts; het perspectief verandert afhankelijk van waar de toeschouwer zich bevindt. Elk werk is uniek en getuigt van een diepgaande creativiteit en vakmanschap.

Hoewel hij zichzelf beschouwt als een autodidact zonder commercieel talent, vindt hij voldoening in het puur en direct communiceren via zijn kunst. Holvoet haalt inspiratie uit zijn diverse levenservaringen en de wereld die hij heeft verkend, en vertaalt deze in werken die kijkers uitdagen om hun perceptie te heroverwegen. Zijn eerste solotentoonstelling markeert een belangrijk moment in zijn groei als kunstenaar, waarbij hij zijn visie en verhaal met een breder publiek kan delen.

Ik ben mijn hele leven al gefascineerd door beelden en kunst. Kunst is mij van huis uit meegegeven door mijn moeder. Gedurende een opleiding als ingenieur in Delft maakte ik kennis met de menselijke factor in de techniek en via een coachings- en adviespraktijk leerde ik hoe mensen leven en met elkaar om gaan. De plaats van de techniek en natuur lijkt daarin ondergeschikt geworden.

In 2012 ben ik begonnen met boetseren en het vervaardigen van beelden in klei en brons. In dit proces komen mijn werkelijkheid, materiaal, techniek en menszijn samen. Personen hebben daarin een nadrukkelijke plek. Het opnieuw ontdekken van de relatie tussen mens, natuur en ook techniek is het uitgangspunt van mijn beelden. Mensen bestaan niet los van elkaar, van de natuur en de rest van de wereld. Ze zijn er onderdeel van, alles is verbonden.

In mijn werk wissel ik van blik en biedt zo een mogelijkheid voor anderen dat ook te doen. Zonder oordeel overigens, de wereld is goed zoals hij is. Mijn beelden zijn een wissel naar een mogelijk ruimere wereld.

Op jonge leeftijd kwam Maria Verstappen (1960) in aanraking met verf en kleur in het schildersbedrijf van haar ouders. Daar hielp zij mee met het mengen en adviseren van verf en kleur. Vooral kleur bleek haar te intrigeren en inspireren.  

De kunst van Maria zit vol beweging en intensiteit. Haar schilderijen geven haarzelf als ook de kijker een gevoel van vrijheid. Het is een ontzagwekkende kracht, zoekend naar een materiële vorm. Haar schilderijen zijn als een woeste zee en een stille lucht of een mysterieuze transformatie. 

Haar kleurcomposities domineren haar werk, de keuze van de materialen worden daarop afgestemd. Intuïtief bepaalt zij de abstracte vormentaal die een universele uitstraling heeft. Van natuurverschijnselen tot het heelal. De verbinding in haar werk is de zoektocht naar harmonie, eerst de kleur en dan weer de vorm. Deze relatie in haar werk tussen het moment van ontstaan, het wikken en wegen totdat er een balans ontstaat, omschrijft zij als in "dialoog blijven met het schilderij".
Het werk is zo geabstraheerd dat je ze in alle posities kunt ophangen, daarom signeert ze haar schilderijen aan de achterzijde.
Maria is internationaal gericht en exposeert o.a. in Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland, België en Spanje. 

Ik kom oorspronkelijk uit het noorden van Frankrijk en heb grafische technieken en fotografie gestudeerd in Lille. Mijn recente werk is geïnspireerd door de ontdekking van een oude techniek: encaustiek. Dit mengsel van bijenwas en natuurlijke hars heeft mijn foto's een nieuwe dimensie gegeven door technieken samen te smelten. Aquarellen, collages, foto's... versmelten met encaustiek om werken te onthullen die grenzen aan abstractie. Hoewel er een band is met de werkelijkheid door middel van fotografie, is het resultaat verschoven en subjectief.

De figuren in Brechts gebeeldhouwde choreografieën zijn communicatoren voor Brechts ideeën over menselijke interactie en gedrag. In een tijdperk waarin globalisering zo normaal is geworden, wordt het vaak vergeten als een invloed in ons discours. Het is een opluchting om naar Brechts figuren te kijken die de weg wijzen naar de juiste actie. Zijn choreografieën dienen als herinnering aan de gevaren die inherent zijn aan het denken van de menigte en de mentaliteit van de menigte. Zijn beelden dienen als totems, moedigen ons aan ons hart te volgen en illustreren het soms vergeten ene hart van de mensheid.

Brecht Bossuyt is een enthousiaste poëtische realist. Hij boetseert een wereld  met een eigentijds gelaat die de hedendaagse realiteit weerspiegelt.

Heel dikwijls gaat het over het individu dat zich opstelt ten opzichte van zijn omgeving.

Zijn beeldspraak is eenvoudig. De mens in zijn pure verschijning, verfijnd en onschuldig. Hij doet dit met een kwetsbare techniek die in ongereptheid mooie resultaten oplevert.

ARTISTIEKE BENADERING

De sculpturen van Catherine Millet laten dromen en het imaginaire de hoofdrol spelen.

Ze stralen niet alleen een gevoel van vrijheid en lichtheid uit, maar ook het idee dat de natuur en de menselijke schepping in harmonie kunnen worden gebracht en dat de wereld op poëtische wijze kan worden bewoond.

Haar vaak eenzame reizigers bevinden zich in surrealistische situaties, op onwaarschijnlijke reismachines, in gesprek met de maan of op een missie om vogels te bevrijden. Het kunnen lezers, dromers, contemplatieven of ontdekkingsreizigers zijn, maar ze ademen allemaal een lucht van vrijheid.

De sculpturen van Catherine Millet zijn als illustraties en ze houdt ervan dat haar verhalen op verschillende manieren gelezen kunnen worden, zodat ze je laten dromen, reizen en - waarom ook niet -  nadenken.

Oliver werkt afwisselend met verschillende materialen waarvan epoxyhars en beton de voornaamste zijn.

Gelaagd epoxyhars gebruikt hij voor het creëren van zijn ‘Spectrum Serie’ waarin hij het mystieke van het menselijk gelaat verkent. De transparantie van dit materiaal benut hij voor het opbouwen van hoofden die hij in verschillende lagen laat groeien. Iedere laag bevat zijn eigen ingrediënten en vertellen hun eigen geschiedenis in de vorm van artefacten, uiteenlopende materialen of schriftuur, wat vragen oproept bij de toeschouwer.

De complexe persoonlijkheid van ieder individu wordt door Oliver ontleed in zowel uiterlijke als innerlijke kenmerken.

Het fysische  en het metafysische  versmelten, naargelang  de invalshoek.

Met zijn werk maakt hij verbindingen tussen de denkwijze en de aard van de mens.

Ook  in zijn ‘Haus im Haus’ serie tracht hij het innerlijke en het uiterlijke met elkaar te versmelten. Zijn betonnen constructies  tonen zichtbare en onzichtbare ruimtes, deels opengebroken, deels verdoken door het dekkende karakter van de materie.

Eigenlijk beoogt de kunstenaar om zowel met transparantie als met dekkende materie dezelfde boodschap over te brengen.

Zijn atelier is dan ook een goed gevulde 'Wunderkammer' waarin tal van artefacten wachten op hun plaats in de puzzel van zijn toekomstige creaties. Soms worden ze gebruikt als geheimzinnige componenten tussen de transparante lagen van zijn hoofden, soms ook als relikwieën of als readymades die ingrijpen en een bijkomend verhaal vertellen.

Zo herkennen we in Oliver Czarnetta een artistieke duizendpoot .

Elk werk van Carry  Art is bijzonder. Elke keer als je oog op een kunstwerk van Carry valt, ontdek je iets anders in de abstracte of figuratieve beelden die ze maakt. Effecten, bewegingen en dieptes ontstaan bij het bekijken van haar kunst.

Verhalen komen als vanzelf naar je toe. Haar kunst voegt een fantasierijk en inspirerend tintje toe aan elke ruimte.

Met haar 2D en 3D werk verkent en visualiseert Carry de lagen die we tijdens ons leven om onszelf heen bouwen en hoe we daarmee omgaan in relatie tot de wereld. Ze heeft een intuïtieve en verhalende methode ontwikkeld, waaruit haar werken op een heel natuurlijke en gelaagde manier ontstaan. De verschillende materialen waarmee ze werkt, de vormen en de kleuren gaan een symbiose aan. Op de website www.carrydart.com is meer werk van Carry te zien.

De buitenwereld omschrijft hem als een artistieke en excentrieke fotograaf.

Hij omschrijft zichzelf liever als een 'verhalenverteller'.

"Ik ben decorontwerper, scenarioschrijver, regisseur, rekwisiteur en stylist in één," zegt de Belgische kunstenaar.

Zijn passie? Tableaux vivants creëren.

Zijn kenmerkende fotografie is geëtst als een uniek moment in het leven, de korte tijdspanne van een paar seconden tussen dromen en ontwaken.

Hij maakt beelden die lijken op filmstills - scènes die het midden houden tussen fantasie en werkelijkheid.

Het is hoog tijd voor een bezoek aan de moderne versie van Peter Pan: avontuurlijk, een beetje brutaal, maar bovenal een goed mens.

Dominique Brouwer, geboren in 1974 in een kunstzinnig gezin, koesterde al op jonge leeftijd een passie voor kunst en esthetiek. Met ouders die haar van kinds af aan omringden met artistieke invloeden, ontwikkelde ze een scherp oog voor schoonheid. Haar creativiteit en vakmanschap vloeien voort uit een leven gewijd het vormgeven van de visuele pracht om haar heen.

Dominique startte samen met haar partner Kurt, 3 jaar geleden deze bijzondere kunstgalerie op. Deze onderneming is een prachtige samensmelting van haar 25 jaar ervaring als interieurarchitect, haar passie voor schilderen die 10 jaar geleden begon, en de creatieve visie van hun als koppel. Samen creëren ze een unieke ruimte waar de drie werelden van interieurdesign, kunst en hun persoonlijke connectie op harmonieuze wijze samenkomen.

Beroepskunstenaar MAARTEN VAESSEN maakt op expressieve wijze ijzeren roestsculpturen. Hij heeft geen specifieke kunstopleiding gevolgd, hij doet toch niet wat de leraar zegt. Kenmerkend voor Maarten’s werk zijn onafgewerkte lasnaden, lasspetters en ook deuken vindt hij niet erg.

De abstracte en enkele figuratieve werken zijn puur en stoer door de combinatie van oermaterialen zoals ijzer met Maasstenen.

De sculpturen plaatst hij vaak op zware, robuuste hardhouten sokkels gemaakt van oude meerpalen.

Het uitgangspunt is het procesgerichte onderzoek van de vrouw.

Een rituele ontdekkingsreis...

In veel opzichten is de houtsnede in mijn werk de antithese van het geschilderde beeld. In termen van techniek en motief is het de tegenhanger van het schilderij en staat het er tegenover als een negatief en een positief.

Door vereenvoudiging en verkleining concentreer ik me op het tot uitdrukking brengen van alleen het motief.

In tegenstelling tot de schilderkunst, waar textuur en kleuren een beslissende wisselwerking hebben, is het motief in de houtsnede geïsoleerd. Het ontwikkelt zich als het ware als een artefact dat zorgvuldig wordt blootgelegd als in een archeologische opgraving.  Vrouwen staan centraal in mijn werk en worden gethematiseerd.  Ik ben geïnteresseerd in de betekenis van zijn en verschijnen in de maatschappij.  Realiteit en dromen, gedachten en ervaringen - het lichaam wordt een drager van betekenis.  In mijn stèles en prints wordt een wezen gecreëerd zonder een specifieke plaats in de wereld.

Ik houd me graag bezig met Godinnen...

Voor mijn artistieke werk houd ik me intensief bezig met de godinnen uit de Griekse, Romeinse, Noordse, Hindoeïstische, enz. mythologie. mythologie.

Hieruit ontwikkel ik ideeën voor mijn figuren, die ik vervolgens realiseer.

Het verrassende van klei zijn de vele mogelijkheden, zowel in vorm als uiterlijk.

Dat maakt het materiaal boeiend en daagt haar uit ook andere kunstwerken te maken dan gebruikelijk.  Zoals de "Ceramic Paintings",

3D sculpturale schilderijen waaronder haar kenmerkende "Wave"in porselein.

Hier zie je een spel van licht en schaduw, ontstaan door de manier waarop de elementen zijn gelegd. Door de verandering van licht gedurende de dag verandert het werk voortdurend waardoor het blijft boeien.

Elementen van porselein zijn met de hand gevormd en daardoor allemaal anders. Door de verschillende posities waarin ze zijn bevestigd, de lichtval en de stand van waaruit je naar het werk kijkt lijken er nuance verschillen in kleur te zijn.

Ans haalt haar inspiratie overal vandaan door anders te kijken naar alledaagse dingen of een uitvergroting te maken van een simpel voorwerp, gewas, dier of mens.

Zij vertaalt haar inspiratie in een abstracte weergave van de werkelijkheid in plaats van de werkelijkheid na te bootsen.  Door deze nieuwe weergave biedt zij de kijker door middel van haar schilderijen, een manier om de wereld zoals we die zien in onze visuele waarneming, opnieuw te verkennen.  Haar werken zijn uniek en bevinden zich in diverse landen bij particulieren, bedrijven en kunstverzamelaars.

Hij begon digitale grafische kunst te maken als hobby in 2008. In september 2017 had hij een creatieve openbaring op het Burning Man festival in de woestijn van Nevada, USA.

Nog geen week later schreef hij zich in op de kunstacademie van Mortsel en begon te tekenen en schilderen, iets wat hij 30 jaar lang nooit meer gedaan had.

Hij leerde zichzelf tekenen in 6 maanden en is sindsdien niet meer gestopt met het tekenen en schilderen van portretten.  Met zijn kunst probeert hij iets te creëren dat visueel opvalt om een soort sterke emotie over te brengen.

Met zijn werken probeert Manu een visuele stempel te drukken en een sterke emotie over te brengen. Zijn kunst is een zoektocht naar verheldering van het mysterie van het leven, een poging om het onvatbare te vatten en zijn angsten te bestrijden.

Manu heeft reeds verschillende exposities gehad in Antwerpen en Brussel (o.a. in de Bozar) en internationaal in Amsterdam, Madrid, Parijs, Berlijn, Monaco, Caïro en Kopenhagen.

Ik ben in de eerste plaats een vormgever. Een vormgever die zijn ontwerpen het liefst zelf uitvoert. Met mijn hoofd én mijn handen werken, is voor mij een gouden combinatie. Ik geef vorm aan de dingen die ik ontwerp, maar geef ook een verhaal en een betekenis. Dat geeft mijn producten meerwaarde. Zoals je hier ziet, maak ik heel verschillende dingen in uiteenlopende formaten; soms functioneel, soms decoratief.  Omdat ik zowel de vormgever als maker ben, is het resultaat meestal precies zoals ik had bedacht. De meeste ontwerpen maak ik in opdracht van klanten en door goed naar de klant te luisteren, wordt het product een persoonlijke oplossing, dat vaak een leven lang meegaat.
Sommige ontwerpen voer ik uit op eigen initiatief; een idee in mijn hoofd dat erom vraagt om gemaakt te worden. Het ontwerp uitwerken op papier is de eerste stap, op de werktafel krijgt het product meestal pas zijn uiteindelijke vorm. IJzer is daarvoor een zeer geschikt materiaal; tijdens het maken kan ik een constructie makkelijk aanpassen en verbeteren.
Om dingen met ijzer te maken ben ik ook lasser. Wat betreft het lassen ben ik een autodidact die in 2005 voor het eerst met een simpel lasapparaat aan de slag ging. Inmiddels zijn mijn kennis en ervaring zo ver gegroeid dat ik zelfs lasworkshops geef.  In mijn goed uitgeruste werkplaats werk ik met name met ijzer, maar ook met RVS en aluminium.  

William Roobrouck is geboren in Tienen in 1977, en pendelde als kind vaak tussen Gent en De Panne. Hij vond zijn wederhelft voorbij de taalgrens en streek rond 2008 neer in Laarne.

William is al van kleins af aan bezig met kunst en vormgeving. De moeder van William heeft kunstgeschiedenis gestudeerd en schilderde aquarellen. Zijn grootmoeder maakte olieverfschilderijen en zijn grootvader was artistiek met metaal bezig. In het atelier bij zijn grootvader aan zee leerde hij als kind al boren, lassen en zagen. ‘Knutselen met machines’, dat was nu eenmaal wat opa deed.

Toeval of niet, maar opa’s atelier was in de Kunstenaarslaan 6 in De Panne .

Ontelbare uren sleten ze samen in het atelier, maar William liep ook warm voor tekenen en keramiek en zeilen en motorace en metaalbewerking en techniek en, en, en,..

Het was een jongen met een tomeloze energie en een onblusbare nieuwsgierigheid.

Twee eigenschappen die in de loop van de jaren niet verloren gingen – gelukkig maar!

Onder de noemer ‘Williams’ maakt William Roobrouck objecten, sculpturen, kunstwerken en stukken design waaruit zijn liefde spreekt voor vormen, ruwe materialen en handwerk. Hij vindt zijn inspiratie in de mens en de natuur, en vertaalt dit vaak in gezichten.

Van de allereerste schets tot het allerlaatste laspunt – hij doet alles zelf.

En dat doet hij met kennis van zaken.

De materialen worden zorgvuldig geselecteerd en bewerkt volgens de regels van de kunst.

Combineer twee gouden handen en een levendige fantasie met tonnen technische bagage en de leerjaren bij pepe aan zee en je krijgt objecten met een ziel.

Ze combineren staal en vuur of ze toveren met licht, maar telkens verbazen ze de mens weer opnieuw.

Ger Doorninks oog voor design en nauwe banden met de modewereld zijn evident, evenals zijn fascinatie voor de Italiaanse en Nederlandse meesters. Gedurende zijn lange en gevarieerde internationale carrière in design, fotografie, mode en kunst heeft hij kennis opgedaan van diverse technieken, die op zijn doeken samenkomen om de schoonheid zelf uit te beelden.

Er wordt iets magisch overgedragen van Doorninks oog naar het onze, via een code die tegelijkertijd moderniteit, gevoeligheid, fijngevoeligheid en kracht uitstraalt. Er zijn onzichtbare kleuren die Doornink zichtbaar maakt, en blikken die alleen door een passende lichtflits worden onderstreept. Daarom lijkt zijn werk, ondanks dat het zo eigentijds is, altijd al te hebben bestaan.

Marc begon met fotografie in 2013. Hij had er nooit veel mee gedaan, tot zijn zoon een jaar geleden zei dat hij zijn werk eens op sociale media moest plaatsen. Doch, met elke komma die hij tweet, krijgt hij al haat-berichten. Toch heeft hij het geprobeerd en de commentaar was verfrissend mild. Dus is hij het blijven doen.

Marc is opgegroeid met kunsten en met kunst zien. Bij zijn ouders en grootouders was altijd kunst aanwezig. Langs zijn moeders zijde waren zijn overgrootouders huisbewaarders van de academie van Dendermonde. Via het Davidsfonds werd hij van museum naar museum gesleurd. Ook zijn vader is een goede schilder en tekenaar. Zo is zijn appreciatie voor kunst ontwikkeld, het helpt als je eraan wordt blootgesteld. Met alle digitale mogelijkheden en geweldige softwarepakketten staat op creativiteit geen maat. Alles begint voor hem wel met een eigen foto. Die foto's leveren telkens de eerste pixels op. Ze zijn als de verf waarmee hij creatief aan de slag gaat. De kleuren en een deel van de vormen zitten erin, maar het resultaat is nadien vaak helemaal niet meer herkenbaar. Marc is een zoekend kunstenaar, hij experimenteert, een beetje zoals bij labowerk. Voor hem is dit op dezelfde manier creatief bezig zijn als bij wetenschappelijk onderzoek. Het stimuleert dezelfde beloningscentra in de hersenen..

Stéphanie Maillart schildert (op) muziek.

Haar creativiteit wordt gestimuleerd door de schoonheid van muziek. 

Magie gebeurt. De tijd stopt. De verf danst op het doek. 

De vibes stellen haar in staat om haar visie in absolute vrijheid uit te drukken. Ze krast de meerdere lagen verf en collages om verborgen texturen tot leven te brengen.  

Haar geweldige avontuur begon op 17-jarige leeftijd nadat ze een Award in Californië won voor de best geschilderde sets van meerdere musicals, waaronder West Side Story. Dit bracht haar ertoe haar roeping als kunstenares te vinden.. 

Na het afronden van de opleiding en diverse banen in de reclamebranche, is Mart per toeval terecht
gekomen in de textielbranche. Daar heeft hij ruim 26 jaar ervaring opgedaan als dessin-tekenaar.
Alles nog met de hand.....

Door economische redenen kwam Mart in 2006 zonder werk te zitten, maar is vrij snel als zelfstandig
kunstenaar voor zichzelf gaan werken onder de naam M-Art Decorations.

Zijn werk.

Mart is vooral bekend om zijn bijzondere en vernieuwende muurobjecten.
Op deze objecten wordt een door hem zelf bedachte en ontwikkeld brand- en schildertechniek toegepast.

Elk uniek ontwerp wordt uit nieuw materiaal uitgebrand en daarna beschilderd met speciale verftechnieken.
In de videoclip op deze site is Mart aan het werk te zien.

Sinds korte tijd maakt Mart ook ingelegde, gepuzzelde objecten waarin hij veel kleuren gebruikt.
Naast deze muurobjecten maakt hij tevens interieur objecten zoals tafels, spiegels, kasten, kandelaars, etc.

Mart werkt vaak in opdracht.
Uiteraard met behoud van zijn eigen creativiteit.

Helena creëert met haar artistieke handen veelzijdige figuren en beelden. Vaak overheerst de menselijke vormgeving; soms meer de abstracte expressie. Altijd zit er een kunstzinnige diepgang in haar werken. Ze heeft een voorliefde voor creaties met diepzinnige emoties, innerlijke gevoelens van de mens en de uiterlijke expressie hiervan.

Na haar studie keramiek op de kunstacademie, ging haar voorkeur naar beeldhouwkunst. Ze is gedreven en veelzijdig in haar werk, zowel in materiaalkeuze als in de vormen en stijlen. De beelden zijn onder meer van brons, polyester, klei of soorten epoxy. 

Haar stijl varieert enerzijds van geheel abstract tot helemaal levensecht. Haar voorkeur gaat naar figuren en lichaamsdelen, die ze expressief, soms surrealistisch vorm geeft. Anderzijds combineert Leentje graag menselijke anatomische vormen met een dierlijke onderdelen of hoofden, als expressie van innerlijke eigenschappen of kenmerken. 

Al in mijn jeugd voelde ik mij aangetrokken door de kunst, en met mijn reiservaringen waarbij ik galerijen en museums bezocht werd ik zelf gestimuleerd om te tekenen en te schilderen.

Als autodidact begonnen, volgde ik lessen aan de academie van Wilrijk. Mijn eerste werken bestonden uit pastel, om daarna te schilderen met acryl. Met een goede begeleiding van de academie en steun van mijn kunstmentor Marc Melsen ontwikkelde ik een eigen stijl en werden mijn werken geselecteerd voor verschillende tentoonstellingen.

Nu schilder ik al enkele jaren met veel kleur en bespeel ik de primitieve kunst aangetrokken door de Cobra beweging en het Duits-Frans Expressionisme. Het is een vrijheid mijn werken te schilderen zonder regels en academische methodes, maar opgezet in spontaniteit en uitdagend zonder vooropgezet plan.

De fantasie figuren en abstracte creaties die ontstaan door meerdere overschilderingen, worden hierbij interessant en soms complex van betekenis. Het werk is ook wispelturig in afwisseling maar toch herkenbaar met terugkerende thema’s en met innerlijke kindsheid opgemaakt. Zo moet het kunstwerk ook de toeschouwer treffen met daarin zijn eigen verbeelding en verhaal

Geraldine groeide op in een artistiek milieu en studeerde vervolgens in de kunstacademie van Gent (Kask).
Haar werk is figuratief, surrealistisch, vooral speels en luchtig, altijd in brons in verloren wasmethode. Door experimenteren met patines creëert ze haar eigen kleuren.
Voor Geraldine geeft kunst passie en zin in het leven.
In kunst ontmoet ze zichzelf, kunst inspireert, geeft energie en leidt tot nieuwe ideeën.

Geboren in Londen uit Noorse ouders, groeide Magnus Gjoen op in Zwitserland, Denemarken, Italië en het Verenigd Koninkrijk. Als hedendaagse kunstenaar heeft Gjoen wereldwijd geëxposeerd en stelt hij de noties van schoonheid in vraag door een reeks stijlen en media naast elkaar te zetten, waarbij hij een straat- en popesthetiek combineert met een fijne kunstbenadering. Zijn werken zijn gebaseerd op geschiedenis en allusie, waarbij hij bestaande kunstwerken of fragmenten uit het verleden gebruikt om zijn eigen, hedendaagse esthetiek te creëren. 

Gjoen beschrijft zichzelf als een 'toevallige' kunstenaar. Hij studeerde beeldende kunst en modeontwerp, wat leidde tot een succesvolle carrière in de modewereld, waar hij werkte voor merken als Vivienne Westwood.

Hij keerde terug naar de kunstwereld omdat hij de muren van zijn flat in Londen versierde en zich realiseerde dat hij dat ook met zijn eigen kunstwerken kon doen. Gjoen's kunst, die tot nadenken stemt en vaak emotioneel is, geeft een moderne draai aan oude meesterwerken of manipuleert krachtige en sterke objecten tot iets fragiels en moois. Door twee genres uit totaal verschillende werelden te vermengen, gaat zijn kunst over herontdekking, het nemen van dingen uit het verleden en ze te vernieuwen voor de hedendaagse markt.

Jenny is opgegroeid in een rurale poldergemeenschap in Zeeuws Vlaanderen. De verbondenheid met de natuur.  Jenny heeft jaren met haar man in West Afrika gewoond. Maar hoe ver ook van haar roots verwijderd is zij gebleven wie zij was, een brok natuur, een berg geloof, een krachtveld van spontane emotie.

Afrika is een voedingsbodem geworden voor haar werk, heeft haar nieuwe impulsen en verdiepte inzichten gegeven.

Beelden in brons en mixed media, zo zou je de beelden kunnen omschrijven,  in stilte, zonder woorden, hebben ze ons toch iets te vertellen.

De beelden hebben allen een eigen karakter, dikwijls zichtbaar in kleine details van het gezicht, handen of de voeten.

Ze  stralen een gemeenschappelijke trots en eigenwaarde uit, van hier ben ik.

De materie waaruit de beelden gemaakt zijn zijn brons en een mengsel van hout en papiervezels, hars en verschillende lijmen.

Daarna worden ze bewerkt met acrylverf en pigmenten.  De materie heeft de eigenschap dat het onbreekbaar is, maar niet geschikt voor buiten .  Echter de bronzen beelden kunnen wel buiten staan.

Als kunstenaar ontwerp en creëer ik originele handgemaakte stukken in porselein, waarbij ik me graag laat inspireren door de natuur, met name vogels en de onderwaterwereld. Mijn werken zijn puur en variëren van herkenbaar tot abstract. Met mijn kunst wil ik de schoonheid van de natuur voelbaar maken en dichter bij ons brengen, rechtstreeks in onze huiskamers. Ik tracht een dialoog te creëren tussen de kwetsbaarheid van de natuur en de invloed van de mensheid.

Porselein bleek de perfecte materie voor mijn artistieke uitdrukking vanwege zijn zuivere, grillige en fragiele eigenschappen. Mijn collectie, genaamd "PrickleS", is geïnspireerd op de wonderlijke zeedieren. Elk stuk is uniek en volledig met de hand vervaardigd in papierporselein, met behulp van een techniek die ik zelf heb ontwikkeld. De "prickles" zijn hol van binnen, soms met ingekleurde porselein of versierd met goudluster. Door de zorgvuldige positionering lijken ze te bewegen, net als zacht koraal.

Mijn werken zijn zowel prikkelend als aantrekkelijk. Hoewel ze een zekere stekeligheid uitstralen, roepen ze ook een gevoel van nieuwsgierigheid en fascinatie op. Het vasthouden ervan geeft een prikkelende sensatie, terwijl ze tegelijkertijd liefdevolle verzorging vragen, net als het onderwaterleven zelf.

Carne Griffiths werkt voornamelijk met kalligrafie-inkten, grafiet en vloeistoffen zoals thee. Zijn fascinatie voor tekenen richt zich op het creëren en manipuleren van de getekende lijn. De beelden verkennen menselijke, geometrische en florale vormen, in een combinatie van zowel letterlijke als abstracte vertaling en als reactie op beelden en situaties die men in het dagelijks leven tegenkomt. Beelden worden in een droomachtige zin vastgelegd op de pagina waarbij fysieke grenzen onbelangrijk zijn. Zijn werk creëert een reis van escapisme die zich richt op scènes van ontzag en verwondering, die een gevoel van verlatenheid projecteren en de kijker uitnodigen dit innerlijke rijk te delen en te verkennen.

Griffiths komt oorspronkelijk uit Liverpool en studeerde in 1995 af aan het Kent Institute of Art and Design in Maidstone. Na een eenjarige KIAD-beurs en zijn verhuizing naar Londen liep hij stage bij het langst bestaande borduurbedrijf ter wereld. Hier werkte hij twaalf jaar als borduurontwerper voor gouddraad en werd uiteindelijk creatief directeur. Carne maakte ingewikkelde ontwerpen voor het leger en de film-, theater-, mode- en reclame-industrie. Zijn ontwerpen werden gebruikt voor de uniformen in de films Valkyrie, The Last King of Scotland, en in het bijzonder werd zijn 'Red Death Coat' gebruikt in The Phantom of the Opera. Carne's uitgebreide bloemenontwerpen voor Asprey werden opgenomen in hun allereerste catwalk collectie en zijn werk was te zien op de geborduurde cover van het 80e Royal Variety Performance programma in 2008.

Sinds de oprichting van zijn eigen studio in 2010, heeft Carne geëxposeerd in het Verenigd Koninkrijk en overzee met werk getoond op de London Original Print Fair, de Royal Academy, Stroke Art Fair, Affordable Art Fair, de London Art Fair en met solo-exposities in Brighton, Hong Kong, Milaan en een aankomende show in Hamburg. Carne werkte samen met de Britse fotograaf Rankin voor een 6-pagina's item in Hunger magazine en verscheen in publicaties wereldwijd, met name voor verschillende covers van de New York Observer, English Heritage magazine en voor merkprojecten waaronder werk voor Microsoft, Derwent, Peroni, Lakes Distillery en Ibis Hotels.

Gisèle Zanellato Gisèle Zanellato is een ongewone artieste. Haar werk bestaat uit een moderne houding. Ze creëert scènes  van beelden om nieuwe 3D realiteiten zonder regels en logica te maken.  Gisèle Zanellato is geboren in 1960. Ze woont en werkt in Bergen, België. Na haar studies grafische kunst aan de Academie van Beeldende Kunsten van Bergen, was ze 25 jaar lang artistieke adviseur in een textieldrukkerij. In 2014 heeft haar artistieke carrière een nieuwe koers genomen toen ze zich concentreerde op knip- en plaktechnieken in 3D.  Ze creëert beelden waar elementen uit verschillende kunstvormen zoals schilderkunst, tapijtwerk, architectuur en fotografie zonder duidelijke logica samengesteld worden om een unieke wereld te reconstrueren. Deze verrassende en fantasievolle associaties zijn de sleutels naar een surrealistische wereld waar niets au sérieux moet genomen worden en waar de visuele woordenschat toegankelijk is. Elk kunstwerk is een hypnotiserende reis naar het hart van de verbeelding van de kunstenarest een reis van escapisme die zich richt op scènes van ontzag en verwondering, die een gevoel van verlatenheid projecteren en de kijker uitnodigen dit innerlijke rijk te delen en te verkennen.

In zijn atelier is de spanning tussen onvolmaaktheid en perfectie te snijden. De zoektocht naar volmaaktheid is veel meer dan een uitdaging. Zijn scheppingsdrang wordt bepaald door een passie die hem telkens weer in conflict brengt met de “roze bril”-werkelijkheid, waarmee onze consumptie-maatschappij zich geregeld om de tuin laat leiden. Een beeld is slechts vanuit één bepaalde hoek perfect. Verander je het perspectief, dan kom je altijd wel iets minder fraais tegen. Bij de mens is het nét zo. Dit besef bepaalt zijn leven en zijn kunst elke dag opnieuw.

Een ideaal leven zou er uit kunnen zien als een puntgave bol. Maar een leven is nooit compleet, er ontbreekt altijd wel iets. Dit is niet alleen diepste overtuiging, maar stoelt ook op ervaring. De beelden die ons via de massamedia bereiken suggereren een werkelijkheid waar de meesten onder ons alleen maar van dromen.

De objecten zijn met andere woorden verhalenvertellers, beelden die voor elke aanschouwer, vanuit ieder perspectief een individuele boodschap in zich meedragen.

Geert ziet zichzelf als een plastische vormgever die de confrontatie aangaat met vormen. Hij streeft naar een resultaat dat in de eerste plaats het oog moet behagen, zonder pretentie. Filosofische overwegingen en intuïtie leiden hem, maar ook het experiment. Deze werkwijze leidt tot resultaten met een geheel eigen vormtaal.